Evaluatie

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
De komende dagen heeft de organisatie de tijd om de 22e Europarit te evalueren en daarbij zullen ongetwijfeld mooie verhalen naar boven komen. Ook deze verhalen komen op de internetsite op deze pagina Evaluatie.
Rectificatie van ‘Problemen op de Würzenpas’
In de berichtgeving is vermeld dat Bertien Hannink (equipe 42) de Burton de pas op moest drukken. Van Harrie hoorden we dat dit niet zo was. Wel moest hij terug naar de eerste versnelling en zat Bertien klaar om uit de auto te springen voor het geval ze moest drukken.
Foto verslagen
Van diverse kanten krijgen we foto’s of verwijzingen naar sites binnen. De mooiste foto’s zullen we op de site opnemen. Zelfs fotograaf Marijn Backx (equipe 5) wil zelfs een hele CD met foto’s sturen. We laten graag aan u over welke foto’s uw voorkeur hebben. Houd dus de site in de gaten. Mocht u de foto’s te klein vinden, klik er dan een keer op en ze vullen uw scherm.
Applaus voor de geweldige organisatie en de prachtige rit.Dit jaar hebben wij, Harm en Egbert, voor de vierde keer meegedaan in onze Burton en dit keer in de sportklasse. Dit is ons geweldig bevallen. Wat een mooi parkoers. Mede ook dankzij het schitterende weer was het ook qua tijd perfect te doen.We hopen dat de sportklasse mag blijven Het geeft net dat stukje extra.Dank!! Equipe Huijing / Huijing
Hallo Frits,
Wij willen jou en de organisatie ook bedanken voor de geweldige rit, mooie onderkomens en het mooie weer. We hebben er zeer van genoten.
Lieve groeten iris en freek
Gevonden voorwerpen
Tijdens de Europarit heeft iemand wellicht een jas en een zonnebril verloren.
Mocht u weten wie zoiets kwijt is laat ons dat dan weten via de e-mail.
Organisatie Europarit
Inzet officials
Dit jaar heeft de organisatie er voor gekozen om minder officials in te zetten. Voor de rekenkamer is dat minder werk in het scheelt ook de uitzetters tijd omdat ze minder posten hoeven uit te zetten.
Omdat we bezig zijn met de continuïteit binnen de organisatie valt te verwachten dat we het organisatie comité het komende jaar uit gaan breiden met één of meerdere leden. Dat houdt wel in dat het aantal officials wel iets toe zal nemen maar we houden het graag beperkt.
Het is ons goed bevallen en we zijn benieuwd naar de mening van de deelnemers. Laat ons dit weten per e-mail, zodat we ook uw mening mee kunnen nemen voor het komende jaar.
Onvangen per post:

.
.
.
.
.
.
.
.
"Hartelijk bedankt voor de uitstekende organisatie van de Europarit.
We vonden 't fantastisch. (petje af)
Groetjes van Jan en Dini Roelofs."
Achter de schemen.
Met het finishen van de meeste deelnemers lijkt het rustig te zijn rond de Europarit 2009.
Echter, niets is minder waar. Het laaste drukwerk is in voorbereiding bij Proflex media en zijn de uitzetters, Herman Olthof en Henk Beuker, druk bezig om samen met Elly Bessembinder de uitslag te berekenen.
Ook de filmploeg van Video Productie Abbink zit vol in de over uren om ons, 30 juni, tijdens de prijsuitreiking weer een super impressie van de Europarit 2009 te laten zien. We zien er naar uit!
De hulp, d.m.v. reacties e.d., van de deelnemers is niet weg te denken bij het compleet en actueel maken van "onze" site.
Ontvangen via e-mail:
Het was ‘m weer. De zoveelste Europarit 2009 is voorbij. En wat voor een Europarit. Het was weer een fanstatische rit.
Het doet me goed te constateren dat er iets gedaan wordt met alle feedback die de organisatie na elke rit krijgt. Zo hebben ze het deze keer uit hun hoofd gelaten om weer een regenjas of paraplu of iets dergelijks naars te geven aan alle deelnemers. De regenjas van vorig jaar was vragen om een nat pak, wat we dus ook meteen 4 dagen hebben gekregen, en dat vond ik dan weer iets overdreven. Echter was de organisatie dit jaar zo slim om een luchtig polo shirt te geven. Dat was waarop de weer-goden hadden gewacht; prompt was het 4 dagen lang prachtig weer.
Maar er was meer. Het was weer een gevaarlijke rit. Niet vanwege de regen waardoor je niets kon zien en uit moest kijken dat je niet in het natte bos op natte bladeren in een bocht niet je auto te pletter reed. Nee, het was deze keer iets anders. Verbranding stond op de loer, en slechts diegenen die voldoende zonnebrand bij zich hadden hebben het zonder verbrandingen kunnen overleven.
Het was weer een supergroot deelnemers veld. Waarbij alle bewondering weer uitgaat naar de organisatie die toch steeds voor 200 man slaapplaatsen moeten regelen.
De tocht ging ook weer over hoge en mooie bergpassen, en door dorpjes en dwars door boerenerven, waar je zelf allemaal niet snel komt.
Het was ook de tocht van de thuisblijvers. Ze konden, niet weer, maar voor het eerst, een keer goed volgen waar we waren en hoe het ging. Sterker nog ik kreeg vanuit het thuisfront te horen dat ik te hard reed en of we niet verkeerd waren gereden. Waar bemoeien ze zich mee. Maar kijkende naar de gigantische aantallen bezoekers op de verschillende websites over de rit, heeft de wereld deze keer leuk mee kunnen genieten van de Europarit, met weer dank aan de mensen die dit hebben mogelijk gemaakt.
En dan een heikel punt wat ik toch weer even moet noemen. De Sportklasse, die ik dit jaar voor het eerst reed… Die is gewoon fantastisch, daar zitten de echt leuke puzzelsystemen in, daarbij moet je nog nadenken hoe je moet rijden. Kortom, om te voorkomen dat we het hier elke keer weer over moeten hebben: de sportklasse moet gewoon blijven! En om er een schepje bovenop te doen, moeten de teams die 1 en 2 geworden zijn in de tourklasse het jaar daarop verplicht meedoen (minimaal 1 jaar) met de sportklasse. Zo blijft het klassement in de tourklasse spannender en wordt de Sportklasse iets groter en ook spannender.
Zo, dat hebben we dan toch maar weer opgelost in 1 klein stukje proza.
Uitaard wil ik ook mijn bijrijder en navigator een pluim geven, het was zijn eerste echte rally/puzzelrit en dan meteen in de sportklasse en ook nog eens meteen met mij vijf dagen lang een kamer en groot bed delen, vind ik een grote prestatie. Zeker omdat hij gewoon vijf dagen lang is blijven zitten: Menno bedankt.
Ook weer dank naar alle andere deelnemers die ik toch steeds heb kunnen ontwijken en die mij ook niet de vangrail in hebben gedrukt, ondanks het feit dat ik soms was langzaam een berg opging en de auto’s die achter me reden enige roetschade en vergassingsverschijnselen kunnen hebben, want het schijnt dat mijn auto een beetje rookt bij tijd en wijle.
Volgens mij heb ik dan alles en iedereen gehad.
Oh nee, ik wilde het nog hebben over het weer. Dat was gewoon fantastisch, daar moet je niet te veel woorden aan vuil maken.
Tot volgend jaar!
Michel Bayings
Burton Formule 1 – Equipe 67
p.s.
Helaas kan ik zelf niet bij de prijsuitreiking zijn, gelukkig vanwege vakantie – dat dan weer wel.
Van de videoploeg:
Na de Europarit…..
2500 km, mooie passen en binnen wegen, schitterend weer, vrolijke deelnemers en als je daar dan 2 camera’s opricht krijg je mooie beelden . Steef kletst wat hier en daar en Hermen zorgt er voor dat we overal op tijd zijn en ja wij rijden de hele rit van de toerklasse.
Pauze kennen wij niet, want in die tijd halen wij het deelnemersveld weer in. Dit levert ongeveer 8 uur filmopname op. Dit wordt gemonteerd naar ongeveer 50 min. Na 3 dagen hebben we al 40 uur in de studio gezeten. Er volgt dan een ruwe montage door alle beelden uit te zoeken en op een tijdlijn in de computer te zetten. Vervolgens komt er muziek onder en daar passen wij dan de beelden en de beeldlengte op aan.
Steef is intussen bezig met het bedenken en maken van de teksten. Aan het einde van de montage hebben wij Gerrit en Gerben Abbink er ongeveer 80 uur achter de computer gezeten. Dit alles vormt dan een mooie dvd en een aandenken aan een mooie Europarit, die voor ons als videoploeg , één van de mooiste en de gezelligste Europaritten was van de 9 stuks, die wij tot nu toe hebben gereden.
Als het aan ons ligt zijn wij er als videoploeg gewoon weer bij . Uitzetters , organisatie en deelnemers bedankt voor deze geweldige Europarit. Het was top!
Hermen , Steef, Gerrit en Gerben.

Oostenrijk
Ook in Rauris zijn ze trots op "ons" bezoek.
Een verslag op www.raurisertal.at
http://blog.raurisertal.at/?p=299&show=gallery
Backx & Backx
Ook dit jaar vertrokken wij weer vol goede moed bijtijds richting Rauris. Thuis nog even de buienradar voor de komende week geraadpleegd en het zag er goed uit. Hadden we ook ‘vandaag’ even gecheckt dan hadden we geweten dat we een uurtje later moesten vertrekken omdat we na 20 minuten rijden al stonden te schuilen in een wasstraat…
Verder filevrij doorgereden en zoals vertrouwd gezellig met aankomst een biertje gedronken. Het blijft net een reünie om elkaar zo iedere keer weer te zien. Allemaal vol verwachting van een nieuw touravontuur. De auto’s nog opgeruimd, de hoofden nog wit. In de aanslag met nieuwe stiften, pennen, stempelkussens en stickers. Maar ook met regenjassen, handdoeken, zonnebrandcrème en labello…
Na de grondige keuring en officiële inschrijving vieren we feest met het locale orkest…waarbij het feest vooral te vinden is rondom de dames in dirndl die de plaatselijk gebrouwen schnaps verkopen. Proost!
We mogen met startnummer 5 vroeg starten en dan zie je altijd dezelfde gezichten die op de kaart wachten. Dat blijft gezellig en vooral leerzaam. Omdat we ons dit jaar weer voorbereidden op sommige nieuwe navigatie technieken kreeg ik nog wat last minute tips.. bedankt Tim&co…
Al meteen vanaf de start was het genieten geblazen. Mede dankzij het heerlijke zonnetje ws het uitzicht fantastisch. De route door de Dolomieten, de smalle weggetjes en paden door kleine dorpjes en de( 7?) passen gaven je al snel het gevoel dat je op vakantie was! Door de kronkelwegen omhoog, zelfs door de sneeuw, door bossen en zandpaden….Het was echt avontuurlijk! Omdat er bij ons in de auto maar 1 stuurt en 1 navigeert kan ik me alleen maar voorstellen hoe het is om die weggetjes te besturen. Het lijkt me super! Net als dat ik als bijrijder precies weet hoe het voelt als je vader echt even gas ‘moet’ geven omdat dit vast een ‘WRC’ route moet zijn, of dat we ‘eeeeven een stofwolk’ moeten achterlaten als we de filmploeg tegen komen ‘want dat vinden die jongens zo leuk!’ .
Helemaal spannend wordt het als je op gemiddelde snelheid rijdt en er ineens een kudde koeien voor je motorkap staat…en die tijd moet je dan nog inhalen met die ontzettende sleurhut voor je! Waren we net weer een beetje op schema werden we tot stilstand gebracht voor de helikopter opnames van BMW op de pas tussen Oostenrijk en Italie…wat ook wel weer stoer was om te zien. Kortom we hebben weer een boel nieuwe ervaringen en belevenissen dankzij deze Europarit!
Het belangrijkste is voor ons dat we zoveel lol hebben in de auto en zo genieten van het rijden en de prachtige omgevingen.
Uiteraard zijn we fanatiek voor onszelf en proberen we om zoveel mogelijk foto’s te zoeken, op tijd te rijden en goed te navigeren. De eerste twee dagen van de rit was de route echt origineel uitgezet en vertaald naar verschillende manieren van navigeren. Wij vonden dat echt een uitdaging! Ook is dat echt een manier om onderscheidt te maken in het klassement. Echt grote complimenten aan Arianne en Herman! Natuurlijk waren de volgende dagen ook heel leuk. Het is hoe dan ook geweldig hoe de organisatie zich inzet om het voor ons zo’n geweldige week te maken. Toch mochten de laatste twee dagen wel wat meer ‘sportklasse gehalte’ wat ons betrof. Dat is wel lastig met zoveel snelweg natuurlijk maar misschien dat er volgend jaar een mouw aan te passen valt… want natuurlijk zijn we er dan weer bij!
Helaas kan ik dinsdag niet bij de uitreiking zijn maar alvast gefeliciteerd; bedankt voor de goede zorgen; bedankt voor het lachen en tot de volgende keer!!!
Backx & Backx
BMW